Jednym z piękniejszych zakątków Parku Czartoryskich jest okolica Świątyni Sybilli, dumnie górującej nad zboczem i Łachą Wiślaną. Świątynia wybudowana została przez Izabelę Czartoryską według projektu Chrystiana Piotra Aignera w latach 1798 - 1801 na wzór słynnej świątyni Westy w Tivoli niedaleko Rzymu i pełniła rolę pierwszego polskiego muzeum narodowego. Można w niej było zobaczyć m.in. resztki skarbca koronnego, przedmioty będące własnością monarchów i wodzów oraz sztandary i trofea zdobyte w zwycięskich bitwach. Liczne pamiątki rodzinne oraz po wielkich polakach przypominały odwiedzającym chwalebną przeszłość Polski i miały pobudzać patriotyzm w czasie okupacji.
Niedługo po skończeniu budowy, w 1830 roku, zbiory ewakuowano do Paryża. Ostatecznie większość eksponatów wróciła do Krakowa, gdzie można obejrzeć je w Muzeum Książąt Czartoryskich. W 1938 roku reaktywowano muzeum w Świątyni Sybilli, która do dziś jest dostępna dla zwiedzających.


Niedaleko Świątyni znajduje się charakterystyczne wykręcone drzewo przy Grotach. W czasach wczesno-szkolnych często odwiedzałam z przyjaciółmi park i niemal zawsze siadaliśmy na chwilę na korzeniach. Miłych wspomnień czar tego wiosennego dnia postanowiliśmy ożywić.